kunst en politiek
inmenging wethouder
maar hoe dan?
denksnack 1
denksnack 2
motie Kunst

Amersfoort, 13 09 2005

De lezer gegroet.

Kunst en politiek, Amersfoortse kunst en Amersfoortse politiek. Het lijken twee gescheiden bloedsomlopen. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Maar hoe duister zijn niet de wegen van politici? Zeker in het Amersfoortse is het moeilijk om enig zicht te krijgen hoe de partijen en lokale politici denken over kunst. Wat te berde wordt gebracht doet soms de haren te berge rijzen.

We hebben pakken papier doorgenomen die de diverse partijen afgescheiden hebben als programma. In al die paperassen hebben we gezocht naar de paragrafen over kunst. En hebben we gezocht naar de opvattingen over een lokale kunstpolitiek. Jazeker, we hebben spelden gevonden. Maar van de enkele spelden die we aantroffen, was meer dan de helft krom, of was de punt afgebroken. Met de komende verkiezingen in aantocht kan er nog heel wat gerepareerd worden.

De hand zal in eigen boezem moeten: het zouden toch ook de kunstenaars moeten zijn, die zich laten gelden in het debat over kunst en poltiek, die zich laten horen, die de inhoudelijke bouwstenen aangeven voor een lokale kunstpolitiek. Er moet weer geroezemoes komen; nee eigenlijk geen geroezemoes, het moet sterker. Kunstenaars zouden het debat weer moeten aangaan. Open de kelen!

Wij, Harmen Zijp en Ron Jagers, willen alvast een voorzet geven. We zullen een openbare briefwisseling voeren, die per mail verstuurd wordt. Hieronder volgt de eerste brief van Ron aan Harmen. Over een week volgt het antwoord van Harmen. We hebben een website geopend (maarwaaromdan.nl) waarop binnenkort iedereen zijn bijdrage kan leveren. Hopelijk zien we in de verkiezingsprogramma's voor de komende gemeenteraadsverkiezingen weer terug wat in deze debatrondes naar voren is gekomen.

Met vriendelijke groet

Harmen Zijp
Ron Jagers

Beste Harmen en Ron, een regelrecht schot in de roos, jullie literaire strijd tegen de gemakzuchtige, consumptieve en bekrompen kunst-opvatting van hen die zich bestuurders/politici noemen en die wensen te overleven bij gratie van het produceren van cliche's.
Op het vlak van openbaar bestuur werkt dat best een tijdje,.....maar in de ultieme toets met het artistiek domein falen ze hopenloos.
Geen visie, geen durf, geen interesse........ "Maar het gaat toch juist zo goed met Amersfoort....?" hoor ik hen nu reageren. "Bruisend Amersfoort, met volle terrassen, drukbezochte festivals, eindeloos varende rondvaarboten door adembenemende grachten. Is dan niet niks, zeker vergeleken met het bijna middeleeuwse Amersfoort van pakweg 15 jaar geleden?"
Ja en nee. Amersfoort zal en moet bloeien, wordt meer en meer op de kaart gezet.....moet een gemeente zijn waar je trots op bent.....maar helaas is heel veel daarvan slechts een dunne vernislaag bedacht door dure adviesbureau's die het imago van onze bestuurders moeten oppoetsen en hun inhoudelijke zwakte moeten verdoezelen.
Helaas met de grote oppoetsbeurt van Amersfoort is de inhoudelijke verdieping van cultuurbeleid niet meegegroeid. Daarin is Amersfoort nog steeds een saaie Veluwegemeente. Behoudend, visieloos en vooral "geen cent te veel voor kunstenaars". Kortom bestuurders, ga eens leren van kunstenaars, als oefening in kijken : want ondere iedere laag ligt een nieuwe.
Kortom bestuursders, ga eens ontdekken dat kunst de smeerolie kan zijn voor een samenleving die op zoveel gebieden op scherp staat. "Met kunst" hoor ik hen nu denken. Ja, met kunst en cultuur. Het bewijs? Ik zag net op teletekst dat de overgrote meerderheid van de wereldbevolking geen vertrouwen heeft in...politieke leiders. Schijvers en intellectuelen zouden meer invloed moeten krijgen (onderzoek onder 50.000 mensen in alle continenten)
Voeg daar dan ook maar kunstenaars aan toe....mits ze kunnen samenwerken en niet over elkaar heenvallen in haat en nijd teneinde de schaarse middelen te verdelen. Als je Amersfoort wilt laten bruisen zal je moeten investeren in cultuurbeleid.
Binnen cultuurbeleid kan kunst de wereld van verschil zijn.
Aan de slag dus. Vervang de benauwde oliewalm van "Proef Amersfoort" maar eens door de subtiele geur van een vers olieverfschilderij.

Met vriendelijke groet, Daan Vosskuhler

Afgelopen woensdagavond was ik te gast bij John Stribos in de Golfbrekers Politiek Café waar ik mijn zegje mocht doen over de verkiezingscampagne van de BPA . Terwijl ik op mijn beurt zat te wachten luisterde ik naar een gesprek tussen Ron Jagers, Daan Vosskuhler en Sylvia Kesler en Robin Tan (de laatste twee raadsleden GroenLinks).
Het ging over 'jullie' onderwerp: Kunst en Politiek. Aanleiding vormde de internetdiscussie die door jullie op deze site op touw is gezet. De politieke bijdrage komt van Sylvia Kesler en ook van cultuurwethouder Jan de Wilde. Ik raakte voorafgaand aan de Golfbrekerdiscussie ontzettend getriggerd door vooralde inbreng van wethouder Jan de Wilde: “Slechte politici horen alleen het ongenoegen; goede hebben oren aan beide kanten van het hoofd zitten. Daarom ben ik het zo eens met jouw tweede alinea van de mail 'maarwaaromdan 3' Ik denk dat creativiteit de enige wijze is om als nederlandse maatschappij te overleven. wij kunnen qua kennis, productiviteit en kosten nooit op tegen grootmachten als bv china. Wij moeten het hebben van vrije geesten met vrije gedachten. Die moet je opvoeden. Kunstenaars zijn de opvoeders van onze nieuwe maatschappij.”
Dat is nog al wat de wethouder cultuur daar aan opvatting ten beste geeft. Eigenlijk zegt hij daar: die slechte politici die we uitsluitend ongenoegen horen vertolken handelen in strijd met vrije gedachten van vrije geesten en om slechte politici te vervangen door goede politici hebben we als opvoeders van de nieuwe maatschappij kunstenaars nodig.
Die uitspraken van De Wilde die lijken me – maar wie ben ik?, in ieder geval nog geen raadslid - op zich al een raadsinterpellatie van de cultuurwethouder waard, dan doen we gelijk ook recht aan jullie verlangen voor het ‘openen van de kelen’.
Terug naar de door Vera van Brakel geleide discussie van de Golfbreker, waar best wel interessante dingen werden gezegd, daar niet van, maar waar het mij te veel aan antithese ontbrak over het kennelijk breed gedeelde uitgangspunt dat kunst de smeerolie van politiek moet zijn. Met als uitwas de in mijn ogen perfide opvatting van wethouder De Wilde dat kunstenaars de ‘opvoeders van onze nieuwe maatschappij’ moeten zijn. Waar heb ik dat meer gehoord? Parafraserend doemen beelden in me van politiek die zich met de inhoud van kunst bemoeit: zie ik daar de rook van de boekverbranding al opkringelen?
De kersverse lijsttrekster van GroenLinks Sylvia Kesler ging in de Golfbrekerdiscussie helemaal mee met het beeld van de kunst als smeerolie voor de politiek. Kesler zoekt de bijdrage van de politiek expliciet in de volkskunst en heeft (kennelijk in de lijn van De Wilde) daar grote verwachtingen van.
Politiek die zich met inhoud van kunst bemoeit, dat gaat links- om rechtsom altijd fout.

Ruud Schulten, lid Burger Partij Amersfoort, zie ook www.ruudschulten.nl

Hoi Ron, sorry dat ik deze pagina gebruik om iets te vragen over het pornofestival.
Kun je mij heel kort mailen wat voor kunst er wordt gebruikt in de stad en in de bushokjes.
Ik wil kijken of ik er eventueel een column over kan schrijven.
Jammer dat er geen subsidie wordt verstrekt en ik was ook een beetje verbaasd dat de BPA dwars lag!
groet en tot later,
Joop de Keijzer